السلام علیک یا فاطمه الزهراسلام الله علیها

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ قَالَ فِی لَیْلَهًِْ الْأَسْرَی عُرِضَ عَلَیَّ جَمِیعُ الْجِنَانِ فَرَأَیْتُ فِیهَا أَرْبَعَهًَْ أَنْهَارٍ نَهَراً مِنْ مَاءٍ وَ نَهَراً مِنْ لَبَنٍ وَ نَهَراً مِنْ خَمْرٍ وَ نَهَراً مِنْ عَسَلٍ قَالَ اللَّهُ: فِیها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ . . . فَقُلْتُ: یَا جَبْرَئِیلُ مِنْ أَیْنَ یَجِیءُ هَذِهِ الْأَنْهَارُ وَ إِلَی أَیْنَ تَذْهَبُ؟ قَالَ: تَذْهَبُ الَی الْحَوْضِ الْکَوْثَرِ وَ لَا أَدْرِی مِنْ أَیْنَ تَجِیءُ؟ فَاسْئَلِ اللَّهَ أَنْ یُعَلِّمَکَ أَوْ یُرِیَکَ. فَدَعَوْتُ اللَّهَ فَجَاءَ مَلَکٌ فَسَلَّمَ وَ قَالَ: یَا مُحَمَدُ (صلی الله علیه و آله) أَغْمِضْ عَیْنَیْکَ. فَغَمَّضْتُ ثُمَّ قَالَ: إِفْتَحْ فَفَتَحْتُ فَإِذَا أَنَا عِنْدَ شَجَرَهًٍْ فَرَأَیْتُ قُبَّهًًْ مِنْ دُرٍّ بَیْضَاءَ وَ لَهَا بَابٌ مِنْ یَاقُوتٍ أَخْضَرَ وَ قُفْلٌ مِنْ ذَهَبٍ أَحْمَرَ لَوْ أَنَّ جَمِیعَ مَا فِی الدُّنْیَا مِنَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ وُضِعُوا عَلَی تِلْکَ الْقُبَّهًِْ لَکَانُوا مِثْلَ طَایِرٍ جَالِسٍ عَلَی جَبَلٍ . . . وَ رَأَیْتُ هَذِهِ الْأَنْهَارَ الْأَرْبَعَهًَْ تَجْرِی مِنْ تَحْتِ هَذِهِ الْقُبَّهًِْ فَلَمَّا أَرَدْتُ أَنْ أَرْجِعَ قَالَ لِی ذَلِکَ الْمَلَکُ: لِمَ لَا تَدْخُلُ فِی الْقُبَّهًِْ؟ قُلْتُ: کَیْفَ أَدْخُلُ وَ عَلَی بَابِهَا قُفْلٌ؟ فَقَالَ لِی: إِفْتَحِ الْقُفْلَ. قُلْتُ: کَیْفَ أَفْتَحُهُ وَ لَیْسَ فِی یَدَی مِفْتَاحٌ؟ قَالَ لِی: فِی یَدِکَ مِفْتَاحُهُ. قُلْتُ: أَیْنَ؟ قَالَ: مِفْتَاحُهُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَدَنَوْتُ وَ قُلْتُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَفُتِحَ الْقُفْلُ وَ دَخَلْتُ فِی الْقُبَّهًِْ فَرَأَیْتُ هَذِهِ الْأَنْهَارَ تَجْرِی مِنْ أَرْبَعَهًِْ أَرْکَانِ الْقُبَّهًِْ فَلَمَّا أَرَدْتُ الْخُرُوجَ مِنْ الْقُبَّهًِْ قَالَ لِی مَلَکٌ: هَلْ نَظَرْتَ وَ رَأَیْتَ؟ قُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: أُنْظُرْ ثَانِیاً فَلَمَّا نَظَرْتُ فَرَأَیْتُ مَکْتُوباً عَلَی أَرْبَعَهًِْ أَرْکَانِ الْقُبَّهًِْ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ رَأَیْتُ نَهَرَ الْمَاءِ یَخْرُجُ مِنْ مِیمِ بِسْمِ اللهِ وَ نَهَرَ اللَّبَنِ مِنْ هَاءِ اللهِ وَ نَهَرَ الْخَمْرِ مِنْ مِیمِ الرَّحْمَنِ وَ نَهَرَ الْعَسَلِ یَخْرُجُ مِنْ مِیمِ الرَّحِیمِ فَعَلِمْتُ أَصْلَ هَذِهِ الْأَنْهَارِ الْأَرْبَعَهًِْ مِنَ الْبَسْمَلَهًِْ، فَقَالَ اللَّهُ: یَا مَحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله)! مَنْ ذَکَرَنِی بِهَذِهِ الْأَسْمَاءِ مِنْ أُمَّتِکَ بِقَلْبٍ خَالِصٍ مِنْ رِیَاءٍ وَ قَالَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ سَقَیْتُهُ مِنْ هَذِهِ الْأَنْهَارِ الْأَرْبَعَهًِْ. إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یُسْقِی أَهْلَ الْجَنَّهًِْ یَوْمَ السَّبْتِ مَاءَ الْجَنَّهًِْ، وَ یَوْمَ الْأَحَدِ مِنْ عَسَلِهَا وَ یَوْمَ الْإِثْنَیْنِ یَشْرَبُونَ مِنْ لَبَنِهَا، وَ یَوْمَ الثَّلَاثَاءِ یَشْرَبُونَ مِنْ خَمْرِهَا فَإِذَا شَرِبُوا سَکِرُوا وَ إِذَا سَکِرُوا طَارُوا أَلْفَ عَامٍ حَتَّی یُنْتَهَی الَی جَبَلٍ عَظِیمٍ مِنْ مِسْکٍ أَذْفَرَ فَیَخْرُجُ السَّلْسَبِیلُ مِنْ تَحْتِهِ فَیَشْرَبُونَ مِنْهُ وَ ذلِکَ یَوْمُ الْأَرْبَعََاءِ ثُمَّ یَطِیرُونَ أَلْفَ عَامٍ حَتَّی یُنْتَهَی الَی قَصْرٍ عَقِیقٍ وَ فِیهِ سُرُرٌ مَرْفُوعَهًٌْ وَ أَکْوابٌ مَوْضُوعَهًٌْ کَمَا فِی الْآیَهًِْ فَیَجْلِسُ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ عَلَی سَرِیرٍ فَیَنْزِلُ عَلَیْهِمُ شَرَابُ الزَّنْجَبِیلِ فَیَشْرَبُونَ مِنْهُ وَ ذَلِکَ یَوْمُ الْخَمِیسِ ثُمَّ یَمْطُرُ عَلَیْهِمْ غَیْمٌ أَبْیَضُ الَّذِی خُلِقَ مِنَ الزَّعْفَرَانِ أَلْفَیْ عَامٍ أَلْفَ عَامٍ حُلَلٌ وَ أَلْفَ عَامٍ جَوْهَرٌ وَ یَتَعَلَّقُ بِکُلِّ جَوْهَرٍ حُورٌ عِیْنٌ ثُمَّ یَطِیرُونَ أَلْفَ عَامٍ حَتَّی یَنْتَهُوا الَی مَقْعَدِ صِدْقٍ وَ ذلِکَ یَوْمُ الْجُمُعَهًِْ وَ یَقْعُدُونَ عَلَی مَائِدَهًِْ الْخُلْدِ وَ یَنْزِلُ عَلَیْهِمُ الرَّحِیقُ الْمَخْتُومُ خِتامُهُ مِسْکٌ فَیَشْرَبُونَهُ وَ قَالَ: وَ هُمْ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ وَ یَجْتَنِبُونَ الْمَعَاصِیَ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) در شب معراج، تمامی بهشت‌ها بر من عرضه شد در میان آن‌ها چهار نهر مشاهده کردم نهری از آب، نهری از شیر، نهری از شراب و نهری از عسل؛ خداوند فرموده است: در آن نهرهایی از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایی از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایی از شراب [طهور] که مایه‌ی لذّت نوشندگان است، و نهرهایی از عسل مصفّاست، و برای آن‌ها در آن از همه‌ی انواع میوه‌ها وجود دارد و [از همه بالاتر] آمرزشی است از سوی پروردگارشان! آیا این‌ها همانند کسانی هستند که همیشه در آتش دوزخند و از آب جوشان نوشانده می‌شوند که اندرونشان را از هم متلاشی می‌کند؟! (محمّد/۱۵). گفتم: «ای جبرئیل! این نهرها از کجا آمده و به کجا می‌روند»؟ گفت: «به حوض کوثر می‌روند ولی نمی‌دانم از کجا می‌آیند، از خداوند بخواه تا تو را آگاه ساخته یا به تو نشان دهد». من نیز از خدا خواستم؛ در این حال فرشته‌ای آمد و سلام کرد و گفت: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! چشمانت را ببند»! من نیز چشمانم را بستم؛ سپس گفت: «چشمانت را باز کن». من نیز باز کردم و خود را کنار درختی دیدم و قُبّه‌ای از مروارید درخشان مشاهده کردم که دری از یاقوت سبز و قفلی از طلای سرخ داشت؛ اگر تمام انسان‌ها و جنّیانی که در دنیا هستند بر روی آن قبّه قرار گیرند همچون پرنده‌ای خواهند بود که بر کوهی نشسته یا بادامی که در دریایی افتاده باشد؛ و این نهرهای چهارگانه را دیدم که از زیر این قبّه جاری شده‌اند. هنگامی‌که خواستم برگردم همان فرشته به من گفت: «چرا داخل قبّه نمی‌شوی»؟ گفتم: «چگونه داخل شوم با اینکه قفلی بر در آن است»؟ فرشته گفت: «قفل را باز کن»! گفتم: «چگونه بازش کنم با اینکه کلیدی در دست ندارم»؟ گفت: «کلیدش در دستان توست»! گفتم: «کجاست»؟ گفت: «کلیدش بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ است». پس نزدیک شدم و بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ گفتم، قفل بازگشت و داخل قبّه شدم و دیدم که این نهرها از چهار رکنِ قبّه جاری هستند. هنگامی‌که خواستم از قبّه خارج شوم فرشته‌ای به من گفت: «آیا نگاه کردی و دیدی»؟ گفتم: «آری»! گفت: «دوباره نگاهی بیانداز». چون نگاه کردم دیدم بر روی چهار رکن قبّه نوشته شده بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. و دیدم نهر آب از میم بِسْمِ اللهِ و نهر شیر از هاء الله و نهر شراب از میم الرَّحمن و نهر عسل از میم الرَّحیم خارج می‌شود، دانستم که سرچشمه‌ی این چهار نهر از بِسْمِ اللهِ است. [در این حال] خداوند فرمود: «ای محمّد! هرکس از امّتت با نیّتی خالص مرا به این نام‌ها بخواند و بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ بگوید او را از این نهرهای چهارگانه سیراب خواهم نمود». خداوند روز شنبه، اهل بهشت را از آب بهشت و روز یکشنبه از عسل بهشت سیراب می‌فرماید و روز دوشنبه از شیر بهشت و روز سه شنبه از شراب بهشت می‌نوشند چون [از شراب] بنوشند مست گردند و چون مست گردند هزار سال به پرواز درآیند تا در نهایت به کوهی بلند از مُشک خوشبو رسند که چشمه‌ی «سلسبیل» (نام چشمه‌ای در بهشت) از زیر آن جاری می‌گردد و آن‌ها از آن چشمه می‌نوشند و این در روز چهارشنبه خواهد بود. آنگاه هزارسال دیگر به پرواز درآیند تا به قصری [ساخته‌شده] از سنگ عقیق رسند که در آن تخت‌های زیبای بلند و پیاله‌هایی نهاده شده است، چنانکه در آیه: در آن تخت‌های زیبای بلندی است، و قدح‌هایی [از شراب طهور] نهاده شده. (غاشیه/۱۴۱۳) به آن اشاره گردیده است، پس هرکدام از ایشان بر تختی نشیند و بر آن‌ها شراب زنجبیل فرود آید و از آن بنوشند و این در روز پنج‌شنبه خواهد بود. آنگاه ابری سفید که از زعفران تشکیل شده است دوهزار سال بر ایشان باریدن گیرد، هزارسال زیور و هزار سال گوهر بر آن‌ها ببارد که بر هر گوهر، حورالعینی آویزان است؛ آنگاه هزارسال دیگر به پرواز درآیند تا در نهایت به جایگاه راستین [اشاره به آیه: در جایگاه صدق نزد خداوند حاکم مقتدر. (قمر/۵۵)] رسند و این در روز جمعه خواهد بود و بر سفره‌ی جاودانگی نشینند و شراب زلال دست نخورده و سربسته‌ای که مهری از مُشک بر آن نهاده شده [اشاره به آیات: آن‌ها از شراب طهور دست‌نخورده و مهر شده‌ای سیراب می‌شوند. مُهری که بر آن نهاده شده از مشک است؛ و مشتاقان باید برای این [نعمت‌های بهشتی] بر یکدیگر پیشی‌گیرند. (مطفّفین/۲۶۲۵)] بر ایشان فرود آید و از آن بنوشند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «این‌ها کسانی هستند که اعمال صالح انجام می‌دهند و از گناهان پرهیز می‌کنند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۸

 بحرالعرفان، ج ۱، ص 

منبع (ادامه مطلب ...):

http://alvahy.com/%D9%81%D8%A7%D8%AA%D8%AD%D9%87

*****************

* استفاده از کلیه مطالب با ذکر صلوات آزاد است